Bè-prim
Rhynchostegiella tenella
Brachytheciaceae
Nom en français : Longbec fin.
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo sedouso, poulideto e mau-eisado à derraba (fau un coutèu) trachis dins li relarg d'oumbro e fres, pulèu sus roco cauquiero (mai pas soulamen). Èi pulèu pichoto pèr uno mousso pluroucarpo. Li tijo e fueio soun primo ; li fueio de 1 à 1,5 mm soun tambèn primo, tout en long e en lanço ; se vèi pas gaire la costo, elo tambèn longo.
Usanço :Se pòu engana emé d'àutri mousso pluroucarpo di fueio primo. Amblystegium serpens a de fueio en lanço pu larjo e douno pas un biais sedous. Rhynchostegiella litorea di proun proche e que trachis en ribo de mar, a de cellulo apicalo de fueio pu courto qu'aquéli dóu mitan.
Port : Pluroucarpo
Taio : 2 à 3 cm
Fueio : 1 à 1,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Rhynchostegiella
Famiho : Brachytheciaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 0,6 à 1,2 mm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido :
Autouno
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 10 à 1800 m
Aparado : Noun
Óutobre à desèmbre
Liò : Roco
- Esboudèu
- Paret
- Muraio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Rhynchostegiella tenella (Dicks.) Limpr., 1890
Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )